Over kleine en grote keuzes

Als kind al had ik moeite met het invullen van vriendenboekjes, die een opsommingen van favorieten vormden. Ik had - en heb nog altijd - geen ultiem lievelingsgerecht, liedje, film, sportclub of vakantieland. Ik ben geen ster in “kiezen” en hou van heel uiteenlopende dingen.

Dat zie je als je mijn kledingkast opent, waarin een combinatie van verschillende stijlen en kleuren hangt. Aan het vrij confronterende jaaroverzicht dat Spotify me begin december voorschotelt en aan de kijktips op mijn voormalige Netflix-account die werden gebaseerd op mijn schizofrene keuzes voor prijswinnende filmhuisfilms/documentaires/series en zeer slecht geacteerde dramaseries en trash-tv.

Het ene moment heb ik behoefte aan iets totaal anders dan op het andere. Nu is dat met muziek, films en kleding niet zo’n probleem, ik kán iedere dag iets anders kiezen. Maar met de grotere thema’s des levens ligt dat ingewikkelder. Want ik kan niet de ene week in de stad wonen en de andere week in de natuur. Ik kan niet dagelijks wisselen van baan. Of de ene maand die ene persoon als beste vriend hebben en de volgende een ander. In de zomer die partner, in de herfst die ander.

Nou ja, het kán wel, maar het zorgt voor een zeer onrustig bestaan, weet ik als iemand die een groot deel van haar leven niet koos. Het putte me uit, omdat ik als het ware al die tijd met een anker in mijn hand rondliep dat ik maar niet uitwierp. Zal ik dit, of zal ik toch dat..

Ik vloog van het ene avontuur naar het andere, wisselde keer op keer van baan, van woning, van man waarmee ik date. Dat niet-kiezen voor iets of iemand in die fundamentele categorieën (werk, wonen, liefde) zorgde ervoor dat ik niet echt verder kwam. Dat alles open was, en dat voelde lange tijd als vrijheid. Het was iets wat ik koesterde. Maar het kantelde langzaam naar een verlangen naar een basis buiten mezelf. Naar thuiskomen, letterlijk in een huis waar ik me fijn voelde en bij iemand in wiens armen ik kon duiken, in plaats van steeds weer opnieuw te beginnen.

Dus ik begon te kiezen. Ik nam afscheid van het type baan waarvoor ik zo vaak gevraagd werd (iets nieuws opzetten op een redactie) en koos voor dat wat ik het liefste doe: schrijven. Kort daarna koos ik voor de liefde, al voelde dat niet echt als een keuze maar meer als iets overweldigends wat me overkwam. Daaropvolgend koos ik ervoor om samen te gaan wonen en Utrecht te verlaten. Tot slot besloot ik open te staan voor het ouderschap.

Die gemaakte keuzes zorgen er op hun beurt weer voor dat ik regelmatig noodgedwongen allerlei andere keuzes maak. Want ik verdien minder geld, ik woon verder bij vrienden en familie vandaan en ik heb veel minder tijd.

Ik kill my darlings zoals ik dat gewend ben te doen in de verhalen die ik schrijf. De keuzes die ik maak, beïnvloeden mijn relaties. Maken sommige banden nog inniger terwijl andere zaken/mensen bij me vandaan dwarrelen. Zo is het momenteel uit tussen Netflix en mij en geniet ik meer dan ooit van mijn abonnement op de online bibliotheek. Spreek ik mijn dierbaarste vrienden vrijwel dagelijks, blijft het in andere appgroepen steeds langer stil.

Gaat kiezen voor het ene, niet altijd ten koste van iets anders? En is dat erg?

Niet-kiezen zorgde ervoor dat ik altijd alle kanten op kon, en dat deed ik ook. Ik bewoog van hot naar her met dat steeds zwaarder wordende anker in mijn hand. Nu ik het heb uitgegooid, zijn de mogelijkheden kleiner, maar mijn handen zijn vrij.

Dan tot slot, de meeste verhalen die ik de afgelopen weken schreef, zijn nog niet (online) verschenen. Wel kun je het artikel over de rol van de mentor in de journalistiek dat ik schreef voor SVDJ hier teruglezen (gratis!).

Ook las ik maar één roman (Op aarde schitteren we even - wonderschoon geschreven, maar niet per se een zomerleestip voor aan de rand van het zwembad), omdat ik geniet van mijn zomerabonnement op De Groene Amsterdammer en ‘s avonds met open mond kijk naar kogelstoters, speerwerpers, hoogspringers en andere atleten die dingen doen die ik niet voor mogelijk hou in kleding/met kapsels die minstens zoveel indruk op me maken.

Fijne dag, veel liefs!
Liselotte